راهزن بود دلش ، راه مرا زد آقا !مصلحت بود شوم قسمت مرتد آقاغزلي توبه ام از دست ندانم هايمبين تاريکي و خورشيد مردد آقاضرري دارد اگر نيم نگاهي بکنيتا شوم راحت از اين حسّ مجرد آقافرصت زمزمه اي را به دلم برگردانفرصت شعر و پريشاني ممتد آقامدتي هست کمي روسريم شک داردمدتي است کمي بد شده ام بد آقاهرکه پرهيزترين است برايش انگارمي رسد از در و ديوارپيامد آقاچشم ها قصد ندارند سخاوت باشندچشم هامان شده ديوارتر از سد آقاوَ اِذا زلزلت الارض همين امروز استقهر کردند مگر ال محمد آقا ؟فکر ، پابوس پر از عشق تو را گم کرده استشهر ما قبله ي عشاق ندارد آقانذر کرديم فقط هر که شود طوقي تربفرستيم به پرواز به مشهد آقاسال هشتاد و دو از نامه من يادت هستو جوابي که نوشتي و نيامد آقاولي امسال به پيوست کمي خسته ترمخسته از چون و چرا ،بايد وشايدآقادو سه روزي ست کبوتر شده حالم،ممنونکه جنون مي وزد از کوچه مجرد آقا
