نرگس* - من و گل نرگس

به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

تو را در این سخن انکار کار ما نرسد

سلام ای بانوی پهلو شکسته

که میخواندی نماز شب، شکسته

چرا شهر مدینه بی بلال است؟

ز چشم آسمان پنهان، هلال است

چرا حق در مدینه منجلی نیست؟

میان کوچه ها صوت علی نیست؟

شبی که غنچه را الله می برد

علی هم سر فرو در چاه میبرد

شبی که از مدینه، ماه می رفت

به دنبالش ستاره راه می رفت

شبی که خانه ی خیرالنساء سوخت

همان شب خیمه ها در کربلا سوخت

التماس دعا